De eerste dagen in Mandalay waren heerlijk. We hebben de eerste dag lang geslapen en gingen pas net voor het ontbijt afgelopen was eten. Na het ontbijt wilden de kids natuurlijk gaan zwemmen. En dat was koud. Oh wat een geluk dat Pascal de dag ervoor niet geweest was. Die moest nu echt mee het water in, hihi.

Unter Tab verhaal / verhalen stehen die Geschichten und unter fotos stehen Die Bilder. Wenn d einen Email bekommen willst wenn wir etwas neues geschrieben haben dann einfach rechts unten deine Emailadresse hinterlassen.

Die erste Tagen in Mandalay waren sehr schön. Den 1. Tag lange geschlafen und danach natürlich schwimmen, Wunsch von die 2 Kids..... es war eisig kalt. Und Papa sollte mit weil er war am 1. Tag nicht im Wasser.

In de middag (16 december) werden we opgehaald door onze gids, Giorgio. De eerste stop was een goudbladmakerij. We hadden nog zo gezegd GEEN commerciële bezoekjes, maar eerlijk de kids en ook wijzelf vonden het leuk om te zien.

Am Nachmittag sind wir abgeholt worden bei unser Guide, Giorgio. Erster Stopp war ein Goltblatt Laden. Wir wollten kein kommerziellen Programme aber es war wirklich schön zu sehen.

We bezochten toen een schitterend complex met de Mahamuni pagode. Pascal kreeg een rok aan. Kids schik natuurlijk. Via een winkelboulevard met heel veel winkeltjes met alleen maar buddhabeelden, bloemen en spullen om te offeren en vooral bladgoud niet te vergeten, kwamen we in het hoofdgebouw. Een enorm grote gouden buddha volgeplakt met bladgoud. Door de vele jaren plakken leken het bolletjes die er op geplakt zijn. Giorgo zei dat de buddha 1.5 cm per jaar groeit! Stel je voor hoeveel laagjes bladgoud dat is! We leerden ook dat de boedhistische vlag naast geel, blauw en rood ook roze heeft. De vrouwelijke monnik krijgt ook erkenning hiermee.

Wir haben einen riessengrossen Tempelcomplex besucht, die Mahamuni Pagode. Die Kids haben gelacht weil Pascal einen Rock anziehen müs ste. Über eine Shopping Strasse mjt nur Buddha statues, Blumen und Sachen um zu offern und insbesondere Goltblättern. Im Hauptgebäude war einen riesigen Buddha mit überall Goltblätter geklebt. Pro Jahr wächst diesen Buddha 1,5 Zentimeter. Kannst du dich vorstellen wieviel Goltblätter das sind.

Na dit bezoek bezochten we een weverij. Zowel de oude weefmachines als machines waren er te zien. Erg leuk om er te kijken en wat een monnikenwerk. Kas en Noor waren erg onder de indruk vanw wat ze aan het doen waren, maar ook van het geluid van de machines.

Danach haben wir einen Weberei besucht. Sowohl mit originale Webmachinen als elektrische Machinen. Sehr schön zu sehen und wieviel Arbeit ist ein Stück Stoff. Kas und Noor waren sehr beeindruckt von was die da gesehen haben aber auch von dem Lärm der Machinen.

We reden daarna naar een monastry waar maar liefst 1,500 monniken wonen. Een rustige plek waar toch heel veel gebeurde. Veel oudere en jongere monniken die volgens een strak schema leven. Wat grappig is, is dat ook hier 80% met een mobieltje loopt (wie kent de “oude” reclame nog van de monnik met een mobieltje?”). Dus ook warden er de nodige foto's van Noor en Kas gemaakt. Het was 16 uur, schoonmaaktijd dus er was veel bedrijvigheid met bezems en karren. Daarna zijn we naar de bekende U-Bein brug gereden die dichtbij de monastery was. We kunnen niet vertellen hoeveel mensen daar waren, maar het leek wel of alle toeristen op dat moment naar de brug gekomen waren om de zonsondergang te bewonderen. Ongelofelijk. De kids die slepen we maar mee aan onze hand, want overal waar je keek waren mensen. We besloten dan ook om een vers gesneden ananasje te kopen en aan de rand van de brug van de zonsondergang te genieten. Dat was een slim plan want we hadden de zonsondergang met de brug in ons zicht. Daarna zijn we nog een stukje over de 1.2 kilometer lange houten brug gewandeld.

Nach diesem Besuch haben wire in Monstry besucht wo 1,500 Monks leben. Ein sehr ruhigen Ort aber wo doch viel los war. Viele eltere sondern auch jüngere Monks die gemäss ein reguliertes Programm leben. Sehr lustig zu sehen das doch auch etwa 80% mit ein Mobiltelefon herumspaziert. Viele Bilder sind von Kas und Noor gemacht. Es war 16 Uhr und Putzzeit. Da wa wirklich viel los mit keren der Strassen und Schubkarren gingen hin und her. Nach dem Monastry haben wir den U-Bein Brücke besucht. Wow WIEVIEL Leuten sammeln sich hier um den Sunset anzuschauen. Es war etwas zu viel. Wir haben einen frischen Ananas gekauft und haben entschieden erst an dem Rand der Brücke zu bleiben um schöne Bilder zu machen von den Sunset und die Brücke. Das war den richtigen Wahl und danach haben wir noch einen Stück von den 1.2 Kilometer lange Holzbrücke spaziert.

Op dinsdag (17 december) hebben we als eerste de Shweanandaw Monastry bezocht. Deze is volledig uit hout en is sinds kort door Unesco beschermd. Unesco zorgt ervoor dat het houten hoofdgebouw gerenoveerd wordt, wat ook hard nodig is want het is behoorlijk beschadigd of zou verloren gaan als er niets gedaan wordt. Wat een monnikenwerk, maar het wordt erg mooi gerepareerd. Er zaten een paar mannen het houtsnijwerk te maken, prachtig om te zien. Dat fijne werk, dat kunnen niet zoveel mensen meer bij ons op die manier.

Hier stond de Kuthowdaw Pagode op het programma. Ze noemen dit het grootste boek. Er staan veel kleine gebouwtjes met daarin elk een bladzijde van dit grote boek. De pagoda zelf is een grote blingbling, maar hier zijn we na bijne een week in Myanmar al redelijk aan gewend. Veel goud, veel spiegeltjes, veel kleurjes en veel flikkerende lichtjes.

Am Dienstag haben wir den Shwenandaw Monastry besucht. Dieser Monastry ist aus holz und sehr schön zu sehen. Glücklich ist diese bei Unesco geschützt und im Moment wird diese repapiert. Sehr gut weil diesen Monastry hat wegen das Wetter viel gelitten und es wird jetzt gut repariert. Die Männer die die verlorene Holzteilen wieder neumachen ist Handarbeit die bei uns nicht vielen mehr so können. Unglaublich.

Das nächste am Programm war dem Kuthowdaw Pagode. Es wird das grosse Buch genannt. Es gab viele klelne Häuser und in jedem Häuschen war eine Seite des Buches. Die Pagode selber war ein grosser BlingBling. Daran haben wir uns nach einer Woche in Myanmar schon eniges gewohnt. Viel Gold, viel Spiegel, viele Farben und überall mehrfarbige Beleuchtung.

Het laatste voor deze dag was een bezoek aan de Mandalay Hill. Een berg met wederom een grote pagoda en een schitterend uitzicht over Manadalay. We werden naar een hoog punt gereden met ons busje en daarna gingen we met een roltrap naar het hoogste punt. Wat voor ons genieten was, waren de vele dorpelingen die nog NOOIT op een roltrap hadden gestaan. Noor en Kas springen op de roltrap en weten wat ze moeten doen. Deze mensen hadden zichtbaar angst en dit werd geuit in een zenuwachtig giechelen. Schattig.

Das letzte an diesem Tag war ein Besuch an Mandalay Hill. Einen Berg mit wieder eine Pagode und einen schönen Blick über Mandalay. Mit den kleinen Bus zum hohen PUnkt on dann weiter mit die Rolltreppe zum höchsten Punkt. Was für uns schön war zu anschauen, waren die lokale Leuten die noch nie auf eine Rolltreppe gestanden haben. Noor und Kas sind auf die Treppe gesprungen und wussten genau was zu tun. Diese Leuten hatten sichtbar Angst und das haben die mit einen Lächelen gezeigt. Süss.

Toen hadden we twee dagen een dolfijnentour. Deze komt in een apart verhaal te staan.
Vandaag, zaterdag 21 december, hebben we de laatste dag in Mandalay gehad. We hebben de Sagaing region bezocht.
We bezochten eerst de U Min Thonze Pagoda die op een hoog punt van de Sagiang Hill lag. Je kon hier goed over de Irrawaddy rivier kijken en we hadden een mooie blik op Mandalay. Deze pagode was volledig goud gekleurt, door de zon kon je er bijna niet naar kijken.
Onze gids vroeg of we ipv nog een pagoda te bekijken een bezoek wilden brengen aan een vrouwenklooster. Ja dat wilden we wel. En daar hebben we geen spijt van gehad. We hadden geluk want de vrouwen (vrouwelijke monks) waren net aan het eten en we mochten er gewoon kijken en zelfs foto`s maken. Dit `klooster` was echt super netjes en zeer verzorgd, echt een verschil met de mannelijke die we tot nu toe gezien hebben. Ze leven op dezelfde manier als de mannen (vier uur op, klaarmaken, etc. maar ze maken zelf hun eigen eten dat is bij de mannen niet). Z e leven echt volgens een strak ritme dag in, dag uit. Ook hier waren Kas en Noor graag gezien en de nodige lachjes, aaitjes en handjes kwamen naar ons toe.
Na dit bijzondere bezoek hebben we nog de Soon U Pon Nya Shin pagoda bezocht en bij een familiebedrijfje het pottenbakken bekeken. Er waren een oude opa en oma in huis. Noor werd opgetild en meegedragen naar opa. Dat was even spannend, dus mama moest mee. Schattig om te zien.
En vanmiddag een paar uurtjes relaxen bij het zwembad. Even lekker plonsen, hoort ook bij vakantie.

Wir hatten am 18 und 19 Dezember einen Delfinentour. Diese beschreiben wir später separate.
Heute, 21. Dezember haben wir den letzten Tag in Mandalay. Wir haben die Sagaing Region besucht.
Wir haben den U Min Thonze Pagode besucht den an einem hogen Punkt des Mandalays Hills ist. Hier hatten wir einen schönen Blick auf den Irrawaddy Rivier und auf Mandalay. Diese Pagode war nur aus Gold und wegen der Sonne tat es fast weh die Pagode anzuschauen.
Unser guide hatte einen Vorschlag. Statt noch eine Pagode haben wir ein Frauenmonastry besucht. Und das war eine super Erfahrung. Wir hatten Glück weil die Monks haben gerade gegessen und wir dürften es anschauen und sogar Bilder machen. Diese Monastry war sehr sauber, ein Unterschied mit die `männliche` die wir bis jetzt gesehen hatten. Die Frauen leben genau wie die Männer (4 Uhr aufstehen, fertig machen usw. Aber sie bereiten selber das Essen vor, das machen die Männer nicht). Jeden Tag ein striktes Programm. Auch hier waren Noor und Kas gerne gesehen, viele Lächelen, Streicheln und Hände kamen auf die 2 zu.
Danach noch den Soon U Pon Nya Shin pagoda besucht und auch noch bei eine Familie `Pottery Handarbeit` angeschaut. Da gab es noch eine alte Opa und Oma. Noor würde hochgehoben und mit zum Opa getragen. Etwas spannend aber mit Mama war es ok. Den Nachmittag verbringen wir jezt am Pool.

Onze eerste indruk van Myanmar is erg positief. De mensen zijn enorm lief, het eten is super lekker (we eten het liefst op straat), het land is nog erg puur en wij hebben zelf onze eigen attractie bij ons en dat zijn Kas en Noor. Overal waar we lopen willen de mensen zwaaien, een handje geven, even aanraken en zelfs optillen. De kids doen vrolijk mee al merken we soms ook dat het ze af en toe wat veel is. Waar we lopen, komen of zijn, staren de mensen ons aan en willen foto`s maken.

Unser ersten Eindruck ist sehr positif. Die Menschen sind wirklich lieb, das Essen schmeckt super lecker (am liebsten auf der STrasse), das Land ist pur und wir haben selber unsere `Attraction` dabei und das sind Kas und Noor. Überall wo wir gehen wollen die Leuten uns winken, hallo sagen und hochheben. Die zwei machen super mit aber wir merken auch das all diese Aufmerksamkeit manchmal etwas viel ist.

We zijn super blij dat we hier zijn en voelen ons rijk door de nieuwe ervaringen. We genieten volop.
Wir sind sehr froh hier zu sein und sind reich mit all diese neue Erfahrungen. Wir geniessen es, jeden Tag.

Knuffel,
The Boogies
xxxx